Opeens besef ik het mij… Rolf is gewoon al bijna een half jaar oud. We zijn in sprong 5 belandt. De afgelopen maanden waren de meest intense maar zeker de mooiste maanden van mijn leven. Ik voel met de dag nog meer liefde ontstaan voor Rolf. En elk moment denk ik dat er bij die liefde niet meer liefde bij kan. Maar hierdoor ontstaat bij mij soms ook de angst. Ik wil hem graag beschermen tegen de negatieve invloeden die de wereld ook met zich meebrengt.
Bewust kiezen hoe hij op die momenten zijn tijd doorbrengt
Vooral als hij hangerig is door sprong 5, voel ik ondanks dat hij al mijn grote baby is, zo’n verantwoordelijkheidsgevoel. Door mijn nieuwe leven als moeder en vooral in de fase van een sprongetje bij Rolf, kies ik er bewust voor hoe hij op die momenten zijn tijd doorbrengt. Ik probeer op die momenten wanneer hij vooral graag aan ons als ouders hangt, een positieve omgeving te creëren. Wij luisteren graag met Rolf naar muziek, dit zorgt voor een fijne stemming in huis. Het mee neuriën en zingen zorgt ervoor dat er toch een grote glimlach op zijn gezicht tevoorschijn komt.
Ik observeer en analyseer vanuit mijn oneindige liefde
Als ik tijdens zijn speelmomenten, even bij hem vandaan loop om in dezelfde ruimte te gaan koken, merk ik dat hij de afstand tussen ons niet wil voelen. Hij volgt met zijn ogen daar waar ik ga en hij wil het liefste daar dan ook zijn. Ik vraag mij onder het koken af waarom hij vanmiddag geen zin had in zijn middagslaapje. Ik observeer en analyseer vanuit mijn oneindige liefde voor hem graag elke ontwikkeling.
Een aantal dagen later zie ik dat hij de speeltjes die hij voor zich heeft liggen, in één vloeiende beweging oppakt. De nachten slaap zijn niet meer onderbroken en hij eet al verschillende groenten, door ze zelf in zijn mond te stoppen. Ik stimuleer graag dat hij verschillende smaken ontdekt en zie dat hij maar al te graag, zelf met zijn lepel op ontdekkingstocht gaat.
Nieuwe ontwikkelingen met een dikke glimlach
Mijn kleine knappe baby. Als ik hem een knuffel geef, zijn ook al mijn zorgen weer verdwenen. Door de combinatie van werken, een eigen bedrijf en het onderhouden van sociale contacten is het vaak keuzes maken. Samen een moment met Rolf is na mijn verlof nog waardevoller geworden. Ik kijk oprecht uit naar de dagen samen, ondanks dat ik ook geniet van de momenten dat ik meer dan alleen moeder ben. Helemaal als hij weer nieuwe ontwikkelingen heeft doorgemaakt, wil ik geen moment missen als hij met een dikke glimlach dit aan mij laat zien.
Samen onze momenten bewust beleven. Het vasthouden van hem in het moment, zonder afgeleid te zijn van negatieve gedachten. Hij is weer verder in zijn toekomst op deze mooie wereld. De keer erop als ik weer een blik op Rolf werp vanuit de keuken, denk ik je maakt je eigen prachtige ontwikkelingen door en bent het mooiste cadeau wat ik ooit op deze soms ingewikkelde wereld gekregen heb.
Bianca Hommes, moeder van Rolf